PSYCHOTHERAPIE
Voor kwetsbare minderjarigen en jongvolwassenen met genderdysforie pleit het wetenschappelijk bewijs, zoals onder meer uiteengezet in het Cass-rapport, voor een holistische psychotherapeutische behandeling. In België bieden sommige klinieken nog steeds “transaffirmatieve” behandelingen aan voor deze patiënten. Dit betekent dat zij hun genderdysforie behandelen met geslachtshormonen en chirurgische ingrepen. Het doel is om het lichaam onomkeerbaar te veranderen zodat het lijkt op een lichaam van het andere geslacht, en dit vanaf het begin van de puberteit. Ze volgen daarmee de richtlijnen van de WPATH (World Professional Association for Transgender Health). Deze richtlijnen worden echter door veel wetenschappers en artsen internationaal fel bekritiseerd1.
Jongeren en/of hun ouders die op zoek zijn naar een holistische psychotherapeutische benadering hebben vaak veel moeite om een psychiater of psychotherapeut te vinden die hen kan helpen. Sinds de wet tegen conversietherapieën die in 2023 is aangenomen, zijn veel professionals in de geestelijke gezondheidszorg bang om beschuldigd te worden van het beoefenen van conversietherapie.
Deze aanpak is in overeenstemming met het standpunt van de ESCAP (Europese Vereniging voor Kinder- en Jeugdpsychiatrie) van 2024: Verklaring van de ESCAP over de behandeling van kinderen en adolescenten met genderdysforie: een dringende noodzaak om klinische, wetenschappelijke en ethische normen te handhaven.
Dr. Sofie Crommen, voorzitter van de VVK (Vlaamse Vereniging voor Kinder- en Jeugdpsychiatrie), was medeauteur van deze ESCAP-verklaring.
Wij raden alle betrokkenen, ouders en opvoeders die op zoek zijn naar deze holistische benadering, aan contact op te nemen met onze vereniging om een psychiater en/of psycholoog te vinden die bereid en in staat is deze benadering aan te bieden.
1 Een vernietigende beoordeling van slechte kwaliteit en gebrek aan onafhankelijkheid voor de richtlijnen door WPATH, The American Academy of Pediatrics (AAP) en de Endocrine Society (ES).
Als onderdeel van de Cass-review beoordeelde een onafhankelijk team van onderzoeksmethodologen alle huidige behandelrichtlijnen en aanbevelingen op kwaliteit in een systematische review, waarbij gebruik werd gemaakt van de internationaal erkende AGREE II-methodologie voor het evalueren van de kwaliteit van richtlijnen. De behandelaanbevelingen van AAP 2018 scoorden onder de onderste van de 23 beoordeelde richtlijnen. De behandelaanbevelingen van WPATH en ES deden het niet veel beter. De review merkte een opvallend gebrek aan onafhankelijkheid op in het auteurschap van richtlijnen, waarbij circulaire verwijzingen werden opgemerkt: één niet-op-bewijs gebaseerde richtlijn werd gebruikt om de aanbeveling van een andere niet-op-bewijs gebaseerde richtlijn te rechtvaardigen. De opvallende overlap in auteurschap tussen de richtlijnen (met name tussen WPATH en ES) werd opgemerkt als een belangrijke reden tot bezorgdheid, evenals de weigering van WPATH om de resultaten van hun eigen systematische review in hun adolescentensectie te erkennen.
Bron: SEGM, The Final Cass Review and the NHS England Response – Key take-aways from the single most notable event in the history of youth gender medicine of the last decade, April 11, 2024